ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΚΡΑΤΕΙΑ ΟΥΡΩΝ;
Ακράτεια ούρων είναι η απώλεια οποιασδήποτε ποσότητας ούρων χωρίς τη θέλησή μας. Πρόκειται για ένα σύμπτωμα και όχι για μια ασθένεια. Στα παιδιά θεωρείται ακράτεια η απώλεια ούρων, μετά την ηλικία των 4 ετών.
ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΚΡΑΤΕΙΑ ΟΥΡΩΝ; (ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ)
Περίπου 1 στα 10 παιδιά (11,5%) 6 έως 9 ετών παρουσιάζει απώλεια ούρων. Το 7% έχει ημερήσια απώλεια και το 6% νυχτερινή απώλεια. Περίπου 2 στα 100 (1,5%) εμφανίζουν και νυχτερινή και ημερήσια απώλεια ούρων.
Τύποι ακράτειας ούρων στα παιδιά:
- Ημερήσια ακράτεια ούρων: είναι η απώλεια ούρων κατά τη διάρκεια της ημέρας.
- Νυχτερινή ενούρηση: είναι η απώλεια ούρων κατά τη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου.
- Συνύπαρξη νυχτερινής ενούρησης και ημερήσιας ακράτειας.
ΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΗΝ ΑΚΡΑΤΕΙΑ ΟΥΡΩΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ;
Η ημερήσια ακράτεια ούρων οφείλεται είτε σε ανατομικά είτε σε λειτουργικά προβλήματα της ουροδόχου κύστης. αφώς δεν φταίει το παιδί για την κατάστασή του, μιας και δεν προκαλείται από κάτι που έκανε ή δεν έκανε!
Ανατομικά προβλήματα και ακράτεια ούρων:
- Συγγενείς ανωμαλίες (από κατασκευής του εμβρύου). Οι πιο συχνές είναι η νευρογενής ουροδόχος κύστη λόγω συγγενούς βλάβης του νωτιαίου μυελού, οι συγγενείς στενώσεις της ουρήθρας (βαλβίδες) και η έκτοπη εκβολή των ουρητήρων κάτωθεν των σφιγκτηριακών μηχανισμών.
- Επίκτητες ανωμαλίες Οι πιο συχνές είναι οι στενώσεις της ουρήθρας μετά από τραυματισμό, φλεγμονή ή επεμβάσεις.
Λειτουργικά προβλήματα της ακράτειας ούρων:
- Σύνδρομο υπερλειτουργικής ουροδόχου κύστης. Είναι πολύ συχνό, μιας και αφορά πολλά παιδιά μεγαλύτερα των 5 ετών (περίπου 1 με 2 παιδιά σε μια τάξη των 30 ατόμων θα το εμφανίσουν). Δεν έχει σαφή αιτιολογία. Χαρακτηρίζεται από συχνοουρία (συχνή ανάγκη ούρησης), επιτακτικότητα ( το παιδί δεν αντιλαμβάνεται έγκαιρα την ανάγκη να ουρίσει) και μπορεί να συνοδεύεται από επιτακτική ακράτεια, νυκτοουρία. Ακόμη και αν δεν υπάρχει ακράτεια ούρων, τα σημάδια της επιτακτικότητας (απότομα τρεξίματα στην τουαλέτα και χαρακτηριστικές στάσεις που τα παιδιά σταυρώνουν τα πόδια και φέρνουν τα χέρια μπροστά από τα γεννητικά τους όργανα) θα πρέπει να αξιολογούνται ανάλογα.
Νυχτερινή ενούρηση
Η νυχτερινή ενούρηση, δηλαδή η απώλεια ούρων κατά τη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου, αφορά πολλά παιδιά ηλικίας μεγαλύτερης των 5 ετών (περίπου 4 με 5 παιδιά σε μία τάξη 30 ατόμων θα την εμφανίσουν). Θεωρείται φυσιολογική έως την ηλικία των 6 ετών και εμφανίζεται δύο φορές πιο συχνά στα αγόρια από οτι στα κορίτσια. Επειδή όμως δύσκολα κάποιος μιλάει για αυτήν την κατάσταση η συχνότητά της συχνά υποεκτιμάται.
Όσο μεγαλώνει το παιδί, το πρόβλημα γίνεται σπανιότερο. 3 στα 100 παιδιά ηλικίας 11-12 ετών βρέχονται στον ύπνο τους ενώ σπάνια ένας έφηβος το αντιμετωπίζει (1 στους 100).
Τα αίτια της ενούρησης είναι πολλά, αλλά αμιγώς λειτουργικά. Κατά τη διάρκεια του ύπνου ο εγκέφαλος δεν καταφέρνει να ελέγξει την λειτουργία της κύστης.
- Η ουροδόχος κύστη δεν είναι αρκετά μεγάλη.
- Ακόμα και αν η χωρητικότητα είναι ικανοποιητική, αυτη αδειάζει πριν να γεμίσει πλήρως λόγω υπερβολικών συσπάσεων.
- Έλλειψη μιας ειδικής ορμόνης, της Βασοπρεσσίνης, η οποία κρατά την παραγωγή ούρων την νύχτα σε χαμηλούς ρυθμούς.
- Επί έντονης δυσκοιλιότητας η κύστη πιέζεται με αποτέλεσμα τη δυσκολία συγκράτησης των ούρων.
- Αυξημένη κατανάλωση υγρών πριν τον ύπνο.
- Σε βαθύ ύπνο το παιδί δεν ξυπνά εγκαίρως.
- Αν ένας από τους δύο γονείς αντιμετώπιζε ίδιο πρόβλημα, τότε είναι 8 φορές πιο πιθανό να συμβεί και στο παιδί. Ενώ αν αφορούσε και τους δύο γονείς τότε η πιθανότητα αυξάνει κατά 16 φορές.
Η νυχτερινή ενούρηση δεν είναι επικίνδυνη για την υγεία των παιδιών. Δεν οφείλεται σε ψυχολογικά αίτια όπως συχνά πιστεύουν οι γονείς, αλλά μπορεί με την πάροδο του χρόνου να δημιουργήσει ψυχολογικά προβλήματα στα παιδιά.
Σε περίπτωση συνύπαρξης νυχτερινής ενούρησης και ημερήσιας ακράτειας, όταν δεν υπάρχουν συγγενείς ανωμαλίες, οι συνηθέστερη αιτία είναι η υπερλειτουργική ουροδόχος κύστη η οποία και απαιτεί έλεγχο και κατάλληλη θεραπεία.
Υπάρχει θεραπεία για την ακράτεια ούρων;
Και βέβαια υπάρχει θεραπεία για όλα τα είδη ακράτειας ούρων. Ο ειδικός ουρολόγος θα σας βοηθήσει. Θα αξιολογήσει ειδικά το παιδί σας για να δει εάν τα αίτια είναι ανατομικά, λειτουργικά ή και ψυχολογικά.